วันฉลองนักบุญลอเรนซ์

10 สิงหาคม

นักบุญลอเรนซ์  สังฆานุกรและมรณสักขี

                ในเอกสารเก่าแก่ของปี 354  “Depositio  Martyrum”   ได้เอ่ยถึงอนุสงฆ์ของพระศาสนจักรที่กรุงโรมองค์หนึ่งซึ่งเป็นที่รู้จักกันแพร่หลายในหมู่สัตบุรุษ  ศพของท่านได้รับการฝังเมื่อวันที่ 10 สิงหาคม ที่ทุ่งอาแจร์ เวรานุส (ซึ่งเวลานี้เป็นสุสานที่ใหญ่มากของกรุงโรม ชื่อ “กัมโป เวราโน”) ซึ่งอยู่บนถนนตรีบูร์ตีนา  และที่นี้เอง  เวลานี้ก็ได้มีวิหารที่ได้สร้างขึ้นเพื่อถวายเป็นเกียรติแด่ท่าน ชื่อว่า “วิหารนักบุญลอเรนซ์”

            ตั้งแต่ศตวรรษที่ 4 แล้ว ที่ชื่อเสียงของท่านได้กลายเป็นเรื่องเล่าอันน่าอัศจรรย์  ท่านได้ถูกจับพร้อมกับพระสันตะปาปาซิกส์ตุสที่ 2 แต่ไม่ได้ถูกฆ่าให้ตายทันที  เพราะพวกเพณชฆาตหวังไว้ว่าจะสามารถบีบคั้นเอาข้าวของสมบัติต่างๆของกลุ่มคริสตชนจากท่านได้  แต่ว่าหลังจากนั้นไม่กี่วัน  ท่านได้ถูกจับไปย่างทั้งเป็นเพราะท่านได้ประกาศว่าท่านไม่มีข้าวของสมบัติอะไรอย่างอื่น  นอกจากพวกคนจนที่พระศาสนจักรได้มอบหมายให้ท่านคอยดูแลเอาใจใส่เท่านั้น 

            ตัวอย่างของนักบุญลอเรนซ์เป็นเหมือนเมล็ดข้าวที่ตกลงพื้นดินและตายไป  แต่ว่าได้ออกผลที่อุดมสมบูรณ์  โดยได้กระตุ้นให้เยาวชนเป็นจำนวนมากอุทิศตนรับใช้พระศาสนจักรและคนยากจน 

ที่มา: หนังสือประวัตินักบุญตลอดปี โดย. ย.วีรศักดิ์  วนาโรจน์สุวิช, 1985 หน้า 315-316

NCC ฉันรักเธอ

สวัสดีเพื่อนๆทุกคน  หลังจากห่างหายไปจากหน้าบอร์ดเป็นเวลานานเลย 
ขณะนี้ก็เป็นช่วงค่ำของวันที่ 1 พฤษภาคม 2012 ซึ่งวันนี้นอกจากเป็นวันแรงงานแห่งชาติแล้ว
สำหรับเรา ยังเป็นวันสำเร็จหลักสูตรภาคฤดูร้อนของศูนย์ NCC ของชั้นปีที่ 3 สำหรับเราด้วย 
ยังไงก็ขอขอบคุณหลายคนสำหรับการมอบมิตรภาพและการแสดงความยินดีในวันนี้

สำหรับเรา ยอมรับว่าขณะนี้มีความรู้สึกอยู่ภายใน 2 อย่างด้วยกัน
อย่างที่ 1 เรารู้สึกดีใจ ที่สามารถผ่านหลักสูตรภาคฤดูร้อน 3 ปี ปีละเดือนกว่าๆ ก็เฉลี่ยประมาณ 3 เดือนได้สำเร็จ  ซึ่งการเรียนภาคฤดูร้อนนี้ ก็ใช่ว่าจะผ่านกันได้ง่ายๆ เนื่องจากการเรียนที่มีเวลาจำกัด แต่เนื้อหามีจำนวนมาก ฉะนั้น เวลาเรียนก็เลยต้องอัดเนื้อหาซะแน่นเอี้ยด เอาให้เมากันไปข้างเลย พะยะค่ะ 5555 หลังจากเรียนแล้วก็จะมีการสอบทันที ซึ่งส่วนใหญ่ก็มีเสียงทั้งที่เห็นด้วย(ตอนให้เปิดหนังสือได้) กับเสียงที่ไม่เห็นด้วย (ตอนไม่ให้เปิดหนัีงสือ) แต่ถึงยังไงเอาเข้าจริงๆ ทุกๆคนก็สามารถสอบผ่านกันได้ฉลุยละครับ 55555

อย่างที่ 2 จากการที่จบปี 3 แล้วนี้ สำหรับเรากลับรู้สึกโหวงๆและแอบเหงาและซึ้งในใจอยู่เหมือนกัน เพราะเพื่อนที่อยู่เคียงข้างกันมา และรู้จักกันแม้จะไม่มากก็ตามในบางคน และบางคนที่สนิทมากๆ แต่ในช่วงเวลาสั้นๆนี้ เรากลับรู้สึกถึงความผูกพันที่มีให้แก่กันและกันอย่างล้นเหลือ แต่หลังจากจบปี 3 ไปแล้ว ต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันไปประกาศข่าวดีถึงพระอาณาจักรของพระเจ้า และทำงานเพื่อพระในด้านต่างๆอย่างเต็มที่ จนรู้สึกถึงความผูกพันลึกๆที่ไม่อยากจะจากกันเลย แต่เมื่อถึงเวลาสักวันหนึ่งก็ต้องจากกันเช่นนี้  แต่ถึงอย่างไรก็ตาม สำหรับเรา เราหวังว่าสักวันหนึ่งเราคงจะได้เจอกันอีก ทั้งเพื่อนร่วมรุ่นNCC รุ่นที่ 25 และน้องๆทุกคนครับ *-*
ขอให้ทุกคนโชคดี พระอวยพรครับ  

นัทตี้น้อย